Η λέξη επανάληψη πιθανόν να μας κάνει να σκεφτούμε ότι επαναλαμβάνουμε κάτι ξανά και ξανά μέχρι τελικά να μας μείνει ή μέχρι να μην το χρειαζόμαστε πια, όπως το να επαναλαμβάνουμε τα ψηφία ενός αριθμού τηλεφώνου μέχρι να τον πληκτρολογήσουμε. Παρόλα αυτά, αυτό είναι ένα είδος μόνο επανάληψης, γνωστό ως επανάληψη συντήρησης (πιο κοινά ονομάζεται αποστήθιση).

Αντίθετα, η επανάληψη επεξεργασίας σχετίζεται με τη σύνδεση νέων πληροφοριών που μαθαίνουμε με πληροφορίες που ήδη γνωρίζουμε.

Έτσι, όταν δουλεύει για να κατανοήσει πώς συνδέονται νέες και γνωστές ιδέες ή όταν αναπτύσσει δημιουργικούς συσχετισμούς μεταξύ στοιχείων, ο εγκέφαλος επεξεργάζεται τις πληροφορίες σε μεγαλύτερο βάθος.

Αντί της απλής ανάγνωσης ή της αντιγραφής πληροφοριών από την πηγή σας, δώστε στον εαυτό σας την ευκαιρία να τις εξηγήσει με τα δικά σας λόγια.

Αυτό θα σας βοηθήσει να αντιληφθείτε καλύτερα τι κατανοείτε πραγματικά και τι άλλο μπορεί να χρειάζεται περισσότερη προσοχή.

Αν θέλετε να προχωρήσετε ένα βήμα παραπέρα, σκεφτείτε να εξηγήσετε αυτό που μαθαίνετε σε:

●        Κάποιον μεγαλύτερο από εσάς

●        Κάποιον νεότερο από εσάς

Σκεφτείτε 3 με 8 ερωτήσεις σχετικά με κάθε σημείο που μελετάτε. Η διατύπωση ερωτήσεων σας βοηθά να κατανοήσετε καλύτερα όχι μόνο τι απαντήσεις μπορεί να σας δώσει το υλικό, αλλά και τι απαντήσεις δεν σας δίνει το υλικό.

Η διατύπωση ερωτήσεων σας κάνει να σκεφτείτε ενεργητικά και να ασχοληθείτε με το υλικό, αντί να το αντιληφθείτε απλά παθητικά.

Σε αυτή την περίπτωση, η «ανάλυση» σημαίνει κάτι πολύ συγκεκριμένο. Σκεφτείτε πώς μπορείτε να συγκρίνετε, να ομαδοποιήσετε και να αντιπαραβάλετε διάφορες πληροφορίες. Αυτό γίνεται καλύτερα όταν έχετε ήδη αντιληφθεί σε βασικό επίπεδο τις νέες έννοιες που μελετάτε. Πραγματοποιώντας μια τέτοια αυτοκαθοδηγούμενη ανάλυση, ζητάτε από τον εγκέφαλό σας να αφιερώσει ακόμα περισσότερο χρόνο στις νέες πληροφορίες. Επιπρόσθετα, οι παρατηρήσεις και οι νέες συνδέσεις που δημιουργείτε μέσα από την ανάλυσή σας θα βοηθήσουν να διευκολύνετε περισσότερο την είσοδο κάποιων πληροφοριών στη μακρόχρονη μνήμη σας.

Εδώ θα πρέπει να θυμόμαστε δύο σημαντικές αρχές: (1) μην περιμένετε να μάθετε τα πάντα με την πρώτη, (2) μην περιμένετε να θυμάστε τα πάντα αν δεν τα ξαναδείτε. Με βάση έρευνες σχετικά με τη βιολογία μας, η επιστήμη προτείνει ότι για κάθε 90 με 120 λεπτά μάθησης, θα πρέπει να κάνουμε ένα 20λεπτο διάλειμμα.

Έπειτα, προκειμένου να αφομοιώσουμε πραγματικά αυτά που μαθαίνουμε, και σε μακροπρόθεσμη βάση, θα πρέπει να φροντίσουμε να τα ξαναδούμε. Ένας άμεσος τρόπος να το κάνουμε αυτό είναι χρησιμοποιώντας την ακολουθία Φιμπονάτσι, στην οποία κάθε αριθμός αντιπροσωπεύει τον αριθμό των ημερών που πρέπει να περιμένουμε πριν δούμε ξανά κάποιες πληροφορίες (1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, κ.λπ…).

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

Ειδική ιδέα - Ως εκπαιδευτής, αποφασίσατε να εφαρμόσετε την προσέγγιση της ανεστραμμένης τάξης σε ένα από τα τελευταία σας μαθήματα. Παρατηρείτε ότι οι εκπαιδευόμενοι φάνηκε να συμμετέχουν περισσότερο στη διάρκεια του μαθήματος.

Γενικό συμπέρασμα - Η εφαρμογή της προσέγγισης της ανεστραμμένης τάξης στα άλλα μαθήματα πιθανόν να κάνει τους εκπαιδευόμενους να συμμετέχουν περισσότερο και σε αυτά τα άλλα μαθήματα.

Να δίνετε προσοχή και να κάνετε ερωτήσεις.

Χωρίστε σε μικρότερα κομμάτια

Αν δεν θέλετε να νιώσετε ότι έχετε υπερβολικά πολλές πληροφορίες ή ότι θα χάσετε κάτι σημαντικό, χωρίστε τις πληροφορίες σε μικρότερα κομμάτια. Αν θέλετε να κατανοήσετε καλύτερα μια κατάσταση ή την άποψη κάποιου, ή να εκφράσετε καλύτερα τις δικές σας ιδέες, χωρίστε τις πληροφορίες σε μικρότερα κομμάτια. Για παράδειγμα:

-         Σημειώστε ό,τι δεν μπορείτε να διαχειριστείτε και διαχωρίστε το από όλη την υπόλοιπη εργασία ή όλες τις υπόλοιπες ιδέες

-         Χωρίστε το σε μικρότερες εργασίες (ή ερωτήσεις για τις οποίες χρειάζεστε απαντήσεις)

-         Τοποθετήστε αυτά τα μικρότερα κομμάτια σε μια λογική, διαχειρίσιμη σειρά

-         Προσδιορίστε το πραγματικό επόμενο βήμα (κυριολεκτικά, το επόμενο πράγμα που πρέπει να κάνετε, σήμερα ή αμέσως τώρα)

-         Αρχίστε να διαγράφετε τις εργασίες ή τις ερωτήσεις που ολοκληρώνετε (ή απαντάτε)

Ζητήστε από κάποιον γνωστό σας (συνάδελφο, διευθυντή, συνέταιρο) να επεξεργαστείτε μαζί μερικά σενάρια. Υπάρχει πάντα η πιθανότητα να προτείνουν ή να ρωτήσουν οι άλλοι κάτι που δεν είχατε σκεφτεί. Επίσης, με το να σκέφτεστε φωναχτά και μόνο μπορεί να βοηθηθείτε πραγματικά να κατανοήσετε καλύτερα τις σκέψεις και τις ιδέες σας.

Να έχετε επίγνωση του περιβάλλοντός σας

Ο επαγωγικός συλλογισμός στηρίζεται στην ικανότητά σας να παρατηρείτε μοτίβα και τάσεις. Έχετε κατά νου ότι η αναγνώριση μοτίβων δεν περιορίζεται στα οπτικά αντικείμενα (όπως στα γεωμετρικά σχήματα).

Πρέπει να αρχίσετε να παρατηρείτε τον κόσμο γύρω σας.

Ποιες συνήθειες των συναδέλφων σας παρατηρείτε; Ποιες συνήθειες του διευθυντή σας; Τι τάσεις παρατηρείτε στις αλληλεπιδράσεις των ανθρώπων; Τι τάσεις παρατηρείτε στη δουλειά; Όταν ασχολείστε με ένα έργο, ποιες συνήθεις καταστάσεις αντιμετωπίζετε; Έχετε παρατηρήσει τα μοτίβα των ενεργειών που απαιτούν διάφορες εργασίες;

Ακολουθεί μια περιγραφή των βημάτων που μπορείτε να ακολουθήσετε για να αναπτύξετε τις ικανότητές σας στην αναγνώριση μοτίβων:

Μάθετε να παρατηρείτε αυτά τα «μικροπράγματα» για τον εαυτό σας, τους άλλους και για τη δουλειά. Μπορεί να σας χρησιμεύσουν στο να συνδυάσετε μεγαλύτερες λύσεις.

Το να προσέχετε το σκεπτικό άλλων ανθρώπων είναι καθοριστικής σημασίας για το συλλογισμό. Γι’αυτό η εξέταση άλλων οπτικών εξελίσσεται σε μια ολοένα και πιο χρήσιμη δεξιότητα. Η εξέταση άλλων οπτικών μπορεί επίσης να σας βοηθήσει να αντιληφθείτε τι μπορεί να μην κατανοούν οι άλλοι για το δικό σας σκεπτικό. Με αυτό τον τρόπο, μπορείτε να κατανοήσετε καλύτερα τους περιορισμούς και των δικών σας σκέψεων και των σκέψεων των άλλων, με αποτέλεσμα να καταλήγετε σε ακόμα καλύτερες λύσεις. Εξασκηθείτε λοιπόν στο να αντιλαμβάνεστε καταστάσεις ή να κατανοείτε έννοιες από διαφορετικές οπτικές γωνίες, όπως για παράδειγμα τις οπτικές γωνίες άλλων ανθρώπων.

Επενδύστε σε δραστηριότητες εξάσκησης του μυαλού που εστιάζουν στη συντήρηση και ανάκληση της μνήμης. Θυμηθείτε να ελέγχετε και τον εαυτό σας ανά τακτά χρονικά διαστήματα, επανεξετάζοντας το υλικό, συζητώντας για ένα συγκεκριμένο θέμα ή προσπαθώντας να συνθέσετε κάποιο περιεχόμενο για το διαδίκτυο (για παράδειγμα ένα άρθρο).